Nâzım Hikmet Ran (15 Ocak 1902, Selanik - 3 Haziran 1963, Moskova), Türk şair ve yazardır.
Türk şiirinde serbest nazımın ilk uygulayıcılarından ve çağdaş Türk şiirinin en önemli isimlerinden biridir. Şiirleri elliden fazla dile çevrilmiş olup uluslararası alanda tanınan, 20. yüzyılın en gözde şairleri arasında gösterilmektedir.
Hayatı boyunca komünist inançları nedeniyle siyasi zulümle karşılaşmış, yaşamının önemli bir bölümünü hapishanelerde ve sürgünde geçirmiştir.
Bu zorluklara rağmen şiirleri, oyunları ve diğer eserleriyle edebiyatımızda derin izler bırakmıştır.
Adalet, özgürlük ve insan hakları temalarını sıkça işlemiş, ezilenlerin sesi olmaya çalışmıştır.
Önemli Eserlerinden Bazıları:
Şiirler:
Memleketimden İnsan Manzaraları
Kuvâyi Milliye Destanı
Taranta Babu'ya Mektuplar
Yaşamak Güzel Şey Be Kardeşim
Dört Hapishaneden
Rubailer
Güneşi İçenlerin Türküsü
Romanlar:
Kan Konuşmaz
Yaşamak Güzel Şey Be Kardeşim
Oyunlar:
Kafatası
Ferhat ile Şirin
Yusuf ile Menofis
Şeyh Bedreddin Destanı
Nâzım Hikmet, sadece Türk edebiyatı için değil, dünya edebiyatı için de önemli bir figürdür. Eserleri hala geniş kitleler tarafından okunmakta ve incelenmektedir.